Zupełnie przypadkiem Spór o bór z gry, o której ledwo słyszałam parę słów, trafił na moją listę najlepszych gier dwuosobowych. Ta niewielka karcianka miała swoją premierę kilka miesięcy temu, ale wówczas nie zwróciłam na nią większej uwagi. Myślę, że to częściowo za sprawą baśniowych grafik, które sugerowały, że jest to gra głównie dla dzieci. A jako, że ja z dziećmi gram najczęściej w większym gronie, to Spór o bór nie wzbudził mojego zainteresowania.
Kilka miesięcy później zgłosiło się do mnie wydawnictwo Muduko z propozycją zrecenzowania tej gry. Kiedy zaczęłam o niej czytać, kazało się, że to nie do końca jest gra dla dzieci i mimo prostych zasad, wymaga od nas skupienia i przemyślanych, taktycznych posunięć. To mnie przekonało!
Autorem gry jest Reiner Knizia. Co ciekawe, jej pierwsza wersja powstała w 1999 roku pod nazwą Shotten Totten, później pojawiła się w 2000 roku jako Battle Line. Ostatecznie w roku 2020 gra powróciła pod pierwotną nazwą. Każda z wersji miała inne grafiki, od bardzo skromnych, poprzez śmieszne, trochę nawet straszne. Jednak w konkursie na najlepszą oprawę graficzną, bezapelacyjnie wygrywa Piotr Sokołowski, który jest autorem ilustracji do polskiej wersji Sporu o bór.
Zawartość
- 64 karty (w tym 54 karty w 6 kolorach, o wartościach od 1 do 9 oraz 10 kart specjalnych);
- 9 żetonów polan;
- 2 karty ze skrótem zasad;
- instrukcja.
Rozgrywka
Przygotowanie gry jest niezwykle proste. Jedyne co musimy zrobić to rozłożyć 9 płytek polan, potasować karty i rozdać graczom po 6, a pozostałe odłożyć na zakryty stos dobierania. Na początku warto też mieć pod ręką karty ze skrótem zasad, które ułatwią tworzenie pożądanych układów.
Naszym zadaniem będzie umiejętne dokładanie pojedynczych kart w wybranych lokalizacjach. Każdy z graczy dąży do uzyskania przewagi w sile kart po swojej stronie polany.
Podczas rozgrywki kluczowe jest ciągłe kontrolowanie leżących na stole kart, liczenie ich, sprawdzanie które już się pojawiły i jakie jest prawdopodobieństwo ukończenia przez nas lub naszego przeciwnika pożądanych układów kart.
Co ciekawe, siła zestawów kart nawiązuje do zasad gry w pokera (poker, trójka, kolor, strit, wysoka karta). Nie przypadkowo układy podałam w takiej kolejności. Jeśli grywacie w pokera to z pewnością zapali się Wam czerwona lampka “przecież to nie ta kolejność”. W przypadku Sporu o bór mierzymy siłę trzech kart, a nie pięciu, jak w pokerze. No i talia wygląda zupełnie inaczej (9 różnych wartości w 6 kolorach). To zmienia potencjalne prawdopodobieństwo wystąpienia danego układu, a zarazem jego siłę. Jeśli znacie Reinera Knizie i jego gry to z pewnością wiecie, że jest mistrzem wykorzystania matematyki w grach. On już dobrze wiedział, jak wykorzystać pokerowe elementy, tak aby wszystko działało jak dobrze naoliwiona maszyna.
Jeśli jesteście ciekawi szczegółowych zasad to odsyłam Was do filmu instruktażowego, jaki udostępniło wydawnictwo Muduko Zasady gry
Spór o bór recenzja
Już po pierwszej rozgrywce wiedziałam, że Spór o bór zostanie w kolekcji na dłużej. Jego ogromną zaletą są proste zasady, dzięki którym łatwo wciągnąć do gry nowych graczy. Po kilku partiach dodajemy karty specjalne, które urozmaicają dalsze rozgrywki i wprowadzają trochę zamieszania. Dzięki temu przy grze możemy się dobrze bawić zarówno z partnerem, który dopiero poznaje grę, jak i toczyć zajadłe pojedynki z doświadczonym przeciwnikiem.
Spór o bór wymaga ciągłego analizowania sytuacji podczas wykładania swoich kart i obserwowania poczynań przeciwnika. Zachęca do blefu i jednocześnie zmusza do wyłapywania potencjalnego blefu przeciwnika. Dzięki tym cechom i szybkiej rozgrywce, gra się nie nudzi. Wręcz przeciwnie, to jeden z tych tytułów, w które chętnie gramy kilka partii pod rząd, z nadzieją na zasłużony rewanż 😉
Sprawdź też inne szybkie gry karciane W pył zwrot, Podziel to
Recenzja gry Spór o bór powstała we współpracy z wydawnictwem Muduko.
