O tej grze słyszał już chyba każdy. Po raz pierwszy wydana została w 1995 roku więc w tym roku obchodzi swoje 25-lecie. Gra zyskała ogromną popularność na całym świecie i została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków. Zdobyła prestiżową nagrodę Spiel des Jahres a w Polsce zdobyła tytuł Gry roku. Całkiem imponująca metryczka, prawda?
Zawartość
W pudełku znajdziemy modułową planszę z heksami reprezentującymi różne zasoby. Ponadto mamy karty surowców i rozwoju, karty z kosztami budowy oraz dwie karty specjalne, dwie kostki, znacznik złodzieja. Elementy reprezentujące drogi, osady i miasta – w naszym egzemplarzu są one drewniane i takie je lubię najbardziej, nowsze wersje gry zawierają plastikowe elementy.
Osadnicy z Catanu – zasady gry
W grze wcielamy się w osadników, którzy będą zasiedlać dzikie tereny i budować na nich swoje domostwa a w dalszej kolejności rozbudowywać je i udoskonalać, wykorzystując do tego odpowiednie surowce.
W czasie swojej tury gracz rzuca kostką i może wykonać jedną lub więcej wybranych akcji: dobrać surowce (jeśli jego osada lub miasto sąsiaduje z wylosowanym na kostkach numerem), wybudować drogę, osadę lub rozbudować ją do poziomu miasta, zakupić kartę rozwoju oraz dokonać wymiany surowców z bankiem, w porcie lub z innymi graczami.
Wybudowanie najdłuższej, nieprzerwanej drogi premiuje bonusem w postaci karty Najdłuższa Droga Handlowa, dającej dodatkowe dwa punkty zwycięstwa. Nagrodzony zostaje też gracz, który zdobędzie najwięcej kart postępu z symbolem rycerza. Otrzymuje on Najwyższą Władzę Rycerską, również dającą dwa punkty.
Wrażenia
Osadnicy z Catanu to jedna z moich pierwszych gier planszowych i mam do niej ogromny sentyment. Zawsze chętnie zasiądę do rozgrywki, szczególnie gdy proponuje mi ją syn bo jest to gra wprost stworzona do rodzinnego grania.